Postagens populares

terça-feira, 24 de maio de 2011

UNA PARTE CONSCIENTE DEL CREPUSCULO II





Yo no sé qué especial malabarismo
para cambiar el rostro hay en mi espejo;
sólo unos días de mirarme dejo,
vuelvo a mirarme ... y ya no soy el mismo.

¿Dónde está mi otra cara? ¿De qué abismo
me vienen esta mueca, este entrecejo,
estos ojos marchitos ... ? Soy reflejo
de no sé qué silente cataclismo.

¿Y este algodón añoso, esta blancura
de nube de la tarde en la negrura
de mi antigua cabeza? Es, simplemente,

el final de una ola que tropieza
y se rompe en la playa de la frente,
dejándonos espuma en la cabeza.

segunda-feira, 23 de maio de 2011

UNA PARTE CONSCIENTE DEL CREPUSCULO




UNA PARTE CONSCIENTE DEL CREPUSCULO

EI tiempo cae sobre nosotros, pero
no se siente caer mientras la vida
va ruidosa, embriagada, enloquecida,
como el andante que no ve el sendero.

EI tiempo cae sobre nosotros, pero
mientras hay una meta prometida
no se siente el gotear de su caída
ni consulta relojes el viajero.

Arrobados de sueños y paisaje
creemos infinito nuestro viaje,
pero ¡ay! El viaje es demasiado breve.

En vísperas del fin) viene la calma
y se siente caer — cernida nieve —
el tiempo gota a gota sobre el alma.

JESUS ORTA RUIZ



domingo, 15 de maio de 2011

Un die, un die, un die… !


Cumo falar de l bien-te-bi ?
Esse paixarico nunca l bi !
Será parecido cul sabiá,
un que nun beio yá quantá ?

Será, será, será…
parecido cul sabiá ?

You bien querie, querie
ber-te un die, bien-te-bi
nó eiqui, mas alhá
ne l paíç d’Iemanjá.

Un die, un die, un die… !

Será, será, será… ?